Salihli Güvercin
Salihli Güvercin Menü  
  Ana Sayfa
  Sitemiz Hakkında
  MANiSA Kuşları
  İLYAS (Karabaş Kümesi - SALİHLİ)
  Erol OSMANLI (SALİHLİ)
  Hüseyin ZABUN (KULA)
  Ömer BOZKUŞ (İZMİR)
  Yaşar DEMİRKAYA (İZMİR)
  Künyeci Nihat (BURSA)
  Ahmet ÖZGÜR (BURSA)
  Serdar ERYILMAZ (BURSA)
  Ferit Çankaya (ANTALYA)
  Mehmet KARAKAYA (SALİHLİ)
  Mücahit ERCAN (SALİHLİ)
  Engin Basmacı (İZMİR)
  Erkan Hoca (ALAŞEHİR)
  Sağlıkçı Halil (SARIGÖL)
  Nadir ve Mahir ÇAKIR (MUSTAFAKEMALPAŞA)
  Mobilyacı MEHMET (İZMİR)
  Aydın Susman (SALİHLİ)
  Fırıncı Mehmet (KEMALPAŞA)
  Talip YILDIZ (SALİHLİ)
  Ahmet DUMAN (İZMİR)
  İsa CANBULDU (SALİHLİ)
  Kenan GÖL (SALİHLİ)
  İsmail CANLI (ADIYAMAN)
  Aydın Yıldırım - (KIRKLARELİ)
  Faik KAYNAR (SALİHLİ)
  İbrahim ERTÜRK (SALİHLİ)
  İsmail TOPRAK (SALİHLİ)
  Serkan GÜNDÜZ (SALİHLİ)
  Şinasi SÖYLEMEZ (SALİHLİ)
  Abidin Çeşnial ve Apo Çeşnial
  Medikalci ÖNDER
  Atakan ÜNAL
  Derici GÜRCAN
  Ercan ve Serkan Kardeşler
  İsmail TÜRK
  Hasan YÜKSEL
  Muammer AYSAL
  Oktay ve Engin Kardeşler
  Rasim CİVAN
  Serkan Ali TÜRKMEN
  Yalçın UÇAR
  Tüpcü HÜSEYİN
  Güner NARLI
  Göçmenler Kuşevi
  Hasan KÜÇÜK
  Nazmi AĞAOĞLU
  Cafer FİDAN
  Tekstilci İBO
  Özvardar Yem
  Tayfun Kalkan
  Yetiştiricilerimiz
  Misafirlerimiz
  Denizli'den Misafirlerimiz
  İZMİR Güvercin Pazarı
  BURSA Güvercin Pazarı
  Akhisar Festivali 2008
  İSTANBUL - Eminönü
  Kırkağaç Festivali 2008
  Akhisar Damızlık Güvercin Festivali 2008
  Kırkağaç Karabaşçılar Derneği Mezatı
  Turgutlu Festivali 2009
  Bandırma Festivali 2009
  İzmir Güvercin Ferstivali 2011
  İzmir Kemalpaşa Festivali 2011
  KONYA Güvercin Pazarı
  İSTANBUL Edirnekapı Pazarı
  Manisa Kanarya Yarışması 2012
  Sardes Salihli Güvercin Derneği Açılışı 2013
  Salihli Güvercin Derneği Mezatı
  Gönen Güvercin Festivali 2013
  Susurluk Festivali 2013
  Bayraklı Güvercin Festivali 2013
  Manisa Posta Fuarı
  İzmir Kemalpaşa Yarışması 2013
  2.Bayraklı Güvercin Festival 2014
  Manisa Posta Fuarı 2014
  Klasik Hünkari ve Manisa Azmanı Yarışması 2015
  Akhisar Güvercin Güzellik Yarışması 2015
  Bursa Süs Güvercinleri Yavru Yarışması 2015
  Salihli Oyun Yarışması 2015
  Uşak Güvercin Festivali 2015
  Manisa Renk Güvercini Festivali 2016
  Denizli Katal Güvercini Sergisi 2015
  Anadolu Güvercinleri Resim ve Malzemeleri Sergisi 2016
  2. Salihli Klasik Hünkari ve Manisa Azmanı Yarışması 2016
  3. İzmir - Bayraklı Festivali 2016
  Turgutlu Güvercin Güzellik Yarışması 2016
  Muğla Güvercin Güzellik Yarışması 2016
  4. Manisa Posta Güvrercin Fuarı 2016
  İzmir Güvercin Sevenler Güzellik Festivali 2016
  3. Klasik Hünkari ve Manisa Azmanı Yarışması 2017
  Balıkesir Festivali 2017
  Mustafakemalpaşa Güvercin Festivali 2017
  3. Muğla Menteşe Güvercin Yarışması 2017
  3. Denizli Bangosu Yarışması
  1.Ege Güvercin Fuarı - Salihli 2017
  4. Klasik Hünkari ve Manisa Azmanı Yarışması 2018
  5. Klasik Hünkari ve Manisa Azmanı Yarışması 2019
  Türkiye Kısa Gagalı Güvercinleri Semineri - 2019
  Çocuklar Güvercin Güzellik Yarışması 2019
  2. Ege Güvercin Fuarı
  6. Klasik Hünkari ve Manisa Azmanı Yarışması 2020
  7. Klasik Hünkari ve Manisa Azmanı Yarışması 2022
  Resim Galerisi
  Örnek Kümesler 1
  Örnek Kümesler 2
  Örnek Kümesler 3
  Ahşap Kümes İmalatı
  Salmalı Kümesler
  Kümes Kasaları
  Koridorlu Kümesler
  Bireysel Damızlık Bölmesi
  Güvercin Ekipman Odası
  Güvercin Çiftliği Kurulumu
  Güvercin Çiftlikleri
  Kümes Havalandırması
  Güvercin Sektörü
  OSMANLI Güvercinleri
  Şehzadelerin İzinde
  Hünkari'ye Sahip Olmak
  Hünkari’de İrilik mi, Nitelik mi?
  Orijinal Hünkari Özellikleri
  Orijinal Hünkariler (Classic Oriental Frill)
  Sultan Güvercini
  Klasik Hünkari Makalesi
  Hünkari Renk ve Desenleri
  İdeal Saya Kostüm ve Renk Sınıfı
  Şeş Kelebek Sınıfları
  Saya Güvercin Güzellik Seçiminde Değerlendirme
  Manisa Azmanı
  Kesme
  Manisa'da Güvercin
  Aydın Yerlisi
  Turkish Pigeons
  Dünya'da Güvercin
  Makaleler
  Güvercin Künyeleri
  Kuşçulukta Adab-ı Muaşeret
  Güvercin Beslemek Zordur
  Güvercin Fakültesi
  Güvercin Güzel Şey
  TÜRKİYE
  SALİHLİ
  Video
  Posta Yarışı
  İlginç
  İletişim Formu
  Linkler
  Sosyal Medya
  DUYURULAR
  Ziyaretçi Defteri
  Güvercinmania
  Basında Biz
  Manisa Azmanı Pulu
  Enice(Mısıri) Güvercini
  Geçmişten Günümüze Hünkari
  Örümcekler
  Manisa Azmanı İsmi
  Hünkâri Güvercin İsmi
Bugün 35 ziyaretçi (136 klik) burdaydı
Şehzadelerin İzinde


MANİSA' DA ŞEHZADELİK YAPANLAR

  • Yıldırım Bayezıd'ın oğlu Süleyman Çelebi
  • II. Murad'ın oğlu Mehmed (Fatih)
  • Fatih Sultan Mehmed'in oğlu Mustafa
  • II. Bayezıd'ın oğulları Abdullah, Alemşah, Korkut ve Mahmud
  • Yavuz Selim'in oğlu Süleyman (Kanuni)
  • Kanuni'nin oğulları Mustafa, Mehmed ve Selim
  • II. Selim'in oğlu Murad
  • III. Murad'ın oğlu Mehmed

HÜNKARİ

Osmanlı döneminde güvercin besleme kültürünün önemi bilinmektedir. Halkın bu merakı saraylardaki yaşama da yansımış ve bu güvercinlere özel ilgi gösterilmiş, istisna mekanlar tahsis edilmiştir. Bu dönemde birçok güvercin ırkının ön plana çıkmasına rağmen, Hünkar güvercini anlamına gelen Hünkari adıyla anılan güvercinler özel öneme sahip olmuşlardır.

Osmanlı, güvercine olan ilgisi nedeniyle 3 kıtaya yayılan topraklarında yetişen güvercinleri bir araya getirerek geniş bir koleksiyon oluşturmuştur. Çok farklı ırk ve niteliklere sahip güvercinler şehzade şehri olarak bilinen ve Osmanlı’yı yönetecek padişahların yetiştirildiği Manisa’da toplanmışlardır. Osmanlı padişahlarının kendine has ırk yaratma arzusu ile başlatılan melezleme çalışmaları sonucu emsalsiz güzellikleri ile bugün dünyada estetik açıdan en nitelikli ırk kabul edilen Hünkariler yaratılmıştır.

Anlaşılacağı gibi Hünkariler doğal bir ırk olmayıp yetiştirilmeleri ve üretilmeleri özel ilgi, beceri ve yöntem gerektirmektedir.

Osmanlı yönetimi yabancı misafirlerine gurur ile izlettikleri Hünkari ırkını, 1860’lı yıllardan itibaren değer verdikleri misafirlerine, onları onurlandırmak için hediye etmeye başlamışlardır. Böylece, ülke içinde saraylar dışında beslenmesine izin verilmeyen Hünkariler Avrupa’ya yayılmaya başlamış ve büyük ilgi görmüştür. Avrupa’da kısa sürede büyük beğeni toplayan Hünkariler, daha sonra Amerika Kıtası’na da geçerek aynı ilgiyi orada da görmüşlerdir.

Osmanlı’nın çöküşünü takiben saraylardaki Hünkariler halk tarafından yetiştirilmeye çalışılmıştır. Ancak Osmanlı’ya ait bir kültür olmaları ve özel ilgiye ihtiyaç duymaları dolayısıyla bugün özellikleri ve vasıfları kaybolma noktasına gelmiştir.

Tayfun Küçükoğlu





SULTAN GÜVERCİNİ HÜNKARİ

Manisa şehzade Sarayına özgü, “Sultan Güvercini”, “Hünkari” ırkı bir refah ve incelik anlayışının birleşmesi ile, Osmanlı Sultanlarının kendilerine has bir mükemmel ırk geliştirme isteği sonucu, yüzyılların emek ve birikimi ile meydana gelmiştir.

Üç kıtaya yayılmış Osmanlı topraklarındaki farklı ırktaki güvercinler, Manisa Sarayında toplanmış ve burada zengin bir güvercin koleksiyonu oluşturulmuştur. Bu çeşitlilik içinde melezleşme çalışmaları sonucu üretilen “Hünkari” ırkı, kanaryadan küçük gagaları ve her renkteki ebruli-dantelli ve bir tüy veya telekte, en az iki, üç renkli desenleriyle eşsiz güzellikte bir güvercin cinsi olarak günümüze kadar ulaşmıştır.

19. Yüzyıldan itibaren Saray tarafından yabancı misafirlere hediye edilen Hükariler Avrupa’ya yayılmış, oradan Amerika’ya da geçerek bütün dünyada tanınmıştır.

Bu gün ismi, kökenini çağrıştıracak şekilde, göğüslerindeki gül diye adlandırılan kendi içinde dönen , dalgalı, kıvırcık tüyler sebebiyle, “doğu fırfırı” anlamına gelen “Oriental frill” olarak anılan Hünkarilerin, Amerika ve Avrupa’ da dernekleri bulunmaktadır.

1864 yılında ilk defa H. P. Caridia tarafından alınıp, İngiltere’ye götürüldüğü bilinen Hünkariler, 1879 yılında da Amerika’nın önde gelen kentlerinden New York’ta National Columbarian Society tarafından ilk defa sergilenmiştir.

Küçük gagaları sebebiyle kendi yavrularını beslemekte zorlanan Hünkariler süt annesi olan daha büyük gagalı güvercinler tarafından büyütüldüğünden, yetiştirilmeleri zor ve sınırlı olmakta, halis ölçülerde olanlarına daha ender rastlanmaktadır. Hatta damızlık olanlar Avrupa ülkelerinden, bilhassa da Almanya’dan geri getirilmektedirler.

Tamamının ayakları paçalı, başlarının üstü sivri tepeli ve göğsü güllü olan Hünkariler, iki ana renk kompozisyonu içinde toplanırlar.

Birinci gurupta, baş, boyun, göğüs alt ve sırt beyaz, yalnızca kanat üstleri ve kuyruk ebruli-dantelli mavi, gri, kahve, kırmızı, siyah renk desenlidirler. Kuyruk uçlarında padişah mührü anlamına yorumlanan, bir beyaz metal para şeklinde desen mevcuttur. Kuyruk uçlarındaki bu beyaz ebruli işlemeye bu yüzden “mühür” veya “alem” denilir. Bu guruba yurtdışında “satinette” adı verilirken bizde ” kanat-kuyruk işlemeli ” çamkabuğu, mavi , gibi isimlerle anılırlar.

İkinci gurup ise, baş, boyun, göğüs alt ve sırt koyu renkli olup, kanat ve kuyrukları ebruli-dantel desenlidir. Bu guruba da dışarıda “blondinette” denirken bizde “tam çamkabuğu”, “arap ozan” kara çil, mavi ,sarı, kırmızı “sümbüllü” kırmızı çil denilmektedir. Yine kuyruklar ve kanat uçları mühürlü ve alemlidir.

Bu iki ana gurubun dışında , göz altı-alın renkli, kanat üzerleri mavi, beyaz veya kırmızı kuşaklı olanları da vardır. Bunlara da, “turbiteen” adı verilir.

Manisa ve çevresinde halen yaygın olarak bulunan Hünkarilerin tüm orijinal renkleri mevcuttur. Çamkabuğu, sarı, kırmızı, mavi, siyah sümbüllü, kanat uçları ve kuyrukları açık renk oyalı-ebruli süslemeli olup, beyaz üzeri kanat ve kuyrukları aynı renklerle süslü olanları da görebilmek mümkündür.

Bu renk ve desen zenginliğine rağmen, bu gün için yaygın bulunan Hünkarilerin gaga uzunluğu, dünya ölçeğinde orijinal olarak tabir edilen Avrupa ve Amerika’daki çok iyi korunmuş ve hatta gelişimi devam etmiş, emsallerinden yarım santimetre uzunluğunda büyüktür. Bu nedenle hünkarilerin yurtiçinde de, en kısa gagalıları, en makbul olanlardır. Bu sebeple gerek müsabakalarda, gerekse ticari alım-satımlarda önce gaga uzunluğuna bakılır.

Fakat, yurtdışında burunun altında dışarıya bir uzantı vermeyen adeta ”sıfır” uzunlukta bir gaganın, beslenme ve yavru besleme imkanını zorlayan yapısının doğal hayata ve üreme fonksiyonuna aykırı bulunması , bir tartışma ve eleştiri konusu olabilir.

Ama zaten, Manisa’da mevcut hünkarilerin gaga ölçüleri, besleme, üreme fonksiyonlarını karşılamaya yeterli ölçüde ve kırık tabir edilen karışmış örneklerinin dışında, seçilerek beslenen ve el değiştiren Hünkariler gayet küçük gagalıdır.

Bu gaga kısalığındaki birkaç milimetrelik fark sebebi ile, Manisa’da halen mevcut hünkari güvercinlerine Avrupa ve Amerika’daki hemcinslerine nazaran ırkı bozulmuş gözüyle bakamayacağımız gibi, aksine beslenme ve üreme şartları ölçeğinde, daha doğal ve orijinal olarak kabul etmemiz gereği meydandadır. Hele hele Ege bölgesinde, bu kuşlara “kırık” veya “alman” veya “alman kırığı” denmesine asla izin vermemeliyiz. Zaten kırılarak elde edilmiş bu cinsin bütün dünyada menşei Manisa şehzade Sarayı olduğu tartışmasızdır. Bu cinsin adı ise, yurt içinde “Hünkari” , yurtdışında “oriantel frill” dir.

Nitekim, 1910 yılında İngiltere’de yayınlanmış, “Feathered Word Magazin” dergisinin kapağı olan “Oriental Pigeon” (doğu güvercini) adlı çizme resimde tüm Hünkari modelleri gösterilirken , gaga yapıları da; Manisa’daki mevcut örneklerine daha yakın, Avrupa’daki şimdiki örneklerinden biraz daha yapılıdır.

Keza, Amerika’nın en önde gelen Hünkari “Oriental Frill” derneğinin İnternette
www.pigeonclubusa.com adı ile ulaşılabilen web sitesinde logo olarak kullanılan temsili resim de yukarıdaki örneğin sonuçlarına ulaşmak mümkündür. Logo daki gaga daha belirgin iken, yarışmalarda dereceye girmiş hünkarilerin fotoğraflarında neredeyse gagalarının bulunmadığı görülmektedir. Bu durum, sergilenen kuşlarının bir miktar özel bir makasla gagalarının kısaltılmasından kaynaklansa da, melezleşme çalışmalarıyla, gaga kısalmasının devam ederek, doğal üreme ve beslenme şartlarını zorladığını göstermektedir.

Bu örneklerden de, zaten melezleme çalışmalarıyla elde edilmiş Hünkari ırkındaki gelişmenin Avrupa ve Amerika’da devam ettiği anlaşılmakta, Manisa ve çevresinde de, bazı özensiz kırılmalarla ırkta bir miktar bozulmalar görüldüğü anlaşılmaktadır.

Ancak, tabiatta kendi başına yaşama ve üreme fonksiyonuna sahip olmayan bir ırkın varlığını sürdürebilmesi imkansızdır. Bu ırk bir evcil ortamda dahi olsa doğal hayata uyum sağlama niteliğine sahip olmalıdır.

Manisa ve çevresindeki Hünkarilerle, yurtdışındaki Hünkariler arasındaki diğer bir fark da, yerli hünkarilerin avuç içi kadar küçük yapıda olmasının karşısında , yurtdışındaki hünkarilerin oldukça iri görünmesidir. Bu durum bir miktar beslenmeyle ilgili olarak açıklanabilse de , bu husus da bir gelişme ve farklılık olarak tespit edilmelidir. Ancak bu durumun da, ırkta bir kırılma olarak kabul edilmesi doğru olmaz, bu farklılıkların beslenme, korunma ve gelişme şartlarına bağlı olarak 150 yıllık süreç içinde meydana çıkması olağan karşılanmalıdır.

Her halükarda bütün dünyada menşei Manisa şehzade Sarayları olduğu kabul edilen , Sultan Güvercini Hünkari kuşlarını, her iki versiyonunu da, en halis ölçüleriyle yetiştirme gayretimizi sürdürmeliyiz. Bunun için Hünkarinin gerek yurtiçi , gerek yurtdışı örneklerini muhafaza etmeli, bu güzide ırkı ihya etme yolunda melezleme çalışmalarına devam etmeli, güzellikleri arttırmanın öncelikli yolu olarak da, her güvercin meraklısının bu güzide ırka yer vermesinin yanı sıra, Bilhassa Manisa ve çevresindeki illerde her park ve bahçede de bir “Hünkari Evi” bulabilmeliyiz.

Böylece, dünyalar güzeli bir kuş çeşidi olan, Sultan Güvercini Hünkarilerimizi, bir marka olarak bütün dünyada tekrar tescil ve ilan edebiliriz.

Üyleyse, sloganımız; asırlar boyu sevip, beslediğimiz memleketimizin ender ırklarından, başta Hünkari olmak üzere “Sultan Güvercinlerine” sahip çıkalım, onları sevip, koruyalım ki, Onlar da bizim gönlümüzü ve kendi gök kubbemizi süslemeye devam etsinler.


Av.Cemil Altınbilek – İstanbul Manisalılar Derneği Başkanı





OSMANLI SARAYINDA GÜVERCİNE VERİLEN ÖNEM 

Osmanlı devletinde dikkati çeken bir özellik, güvercinlerin Osmanlı sarayının değerli hayvanları arasında sayılması ve sarayda yetiştirilen güvercinlerde kesinlikle melez ırk bulundurulmamasıdır. Bu konuya dikkat edilmesi gerektiğini belirten bir belge Osmanlı devlet arşivinde mevcuttur.

Hatta saray yönetimi güvercinlerin eğitilmesi, ıslahı gibi konularda bilgisine başvurulmak üzere yurtdışından uzmanlar getirmekten bile çekinmemektedir. Bu konuda 1883 yılında Fransa’dan Möso Jumbar adlı bir güvercin uzmanı getirildiği ve uzmanın konu ile ilgili olarak yazdığı bir yazının çevirisinin güvercin yetiştiriciliğinde kullanıldığı gösteren bir belge bulunmaktadır. 

Osmanlı’da halkın güvercinlere olan ilgisi de oldukça fazladır. O dönemde Osmanlı’da kurulan açık güvercin pazarlarının başında Üsküdar pazarı gelmektedir. Bunun yanı sıra Pera’da da (Beyoğlu) bir açık pazar olduğu bilinmektedir. Üsküdar’da 1887 yılından itibaren düzenli bir güvercin panayırının kurulduğunu ve bu panayıra ilgi oldukça fazla olduğunu,  1899 yılında panayırın açılışında güvenlik önlemleri alınması gerektiğine ilişkin bir belgeden anlamaktayız. Ayrıca açık pazarların yanı sıra güvercin yetiştiricileri çarşı içindeki dükkanlarda da kuş satışı yapmaktadırlar.

Osmanlı döneminde güvercinlerle ilgili yazılı belgeler daha çok son döneme aittir. Ülke içinde saraya bağlı çeşitli çiftlikler arasında güvercin nakillerinin yapıldığı bilinmektedir. Aynı nakillere İngiltere ve Fransa başta olmak üzere Amerika gibi dış devletler ile de rastlanmaktadır. Buradaki kuş alış verişi, devletler arasında yapılmakta ve padişahın fermanı ile olmaktadır. Bu yıllar Avrupalı gezginlerin Anadolu’da turlar düzenlediği ve özelliği olan nadir hayvan, bitki türleri ile, çeşitli eşya, kumaş ve tarihi eserlerimizi serbestçe yurt dışına taşıdıkları yıllardır. Aynı yıllar, bazı güvercin ırklarımızla birlikte Ankara keçisinin de yurt dışına çıkartıldığı dönemdir. Gerek kapitilasyonlar ve dışa bağımlılık, gerekse feth edilen coğrafi alanın geniş olması ve son dönem Osmanlı padişahlarının bu konuda gerekli titizliği göstermemeleri sonucu Osmanlı devletinin son dönemlerinde güvercin ırklarımızın iyi korunamadığını söyleyebiliriz. 

Osmanlı’da kuş ticareti sadece dışarı kuş gönderilmesi şeklinde değildir. Dışarı ülkelerden Osmanlı’ya kuş getirildiğine ilişkin belgeler de bulunmaktadır. Hindistan’dan, Kalküta’dan, Girit’ten İstanbul’a kuş ve güvercin getirildiğine ilişkin belgeler vardır. Hatta Osmanlı’nın bu konuda kurnazca davranıp farklı ülke kuşlarını çaktırmadan topladığına da şahit olmaktayız. Bu konuda Ahmet Ratip Paşa adlı bir Osmanlı paşasının Hint ülkelerinde basit bir seyyah gibi dolaşarak papağan, güvercin, kumru ve ipekli Hint kumaşı toplamaya devam etmesi yolunda bir belge bulunmaktadır. 

Ülke içinde ise Konya ile olan kuş alış verişi dikkat çekicidir. Bu durum Selçuklu devletinden bu yana Konya’nın güvercin konusunda gelişmiş bir merkez olduğunu düşündürmektedir. Sarayın Konya Valiliği’nden melez olmayan kuş taleplerine ilişkin belgeler vardır. Konya ile olan kuş alış verişi eskiden beri devam etmekte olan bir tarz havası vermektedir. Bu konudaki en eski belge 1881 tarihlidir. Aynı zamanda sarayın Konya ahalisinden isteyenlere dağıtılmak üzere 195 çift güvercin gönderdiği de bilinmektedir.

Yazan: Yavuz İşçen / Ankara
Mayıs 2003

e-posta: yavuziscen@gmail.com
http://yavuziscen.blogspot.com

Kaynak :  www.guvercinarsivi.com


Wikipedia Özgür Ansiklopedi 

Oriental Frill

The Oriental Frill is a breed of fancy pigeon developed over many years of selective breeding.[1] It is originally a Turkish pigeon breed specially bred for the Ottoman Sultans in the Manisa Palace, Turkey. Manisa is an old Ottoman city in western Turkey. It is called Hünkari: the bird of the Sultans in its homeland. The variety is divided into several variations in color and markings with Blondinettes and Satinettes being the most common.[2]

The original form is still being preserved as the Old Fashioned Oriental Frill.

References
1.      Levi, Wendell (1977). The Pigeon. Sumter, S.C.: Levi Publishing Co, Inc. ISBN 0-85390-013-2.
2.      Seymour, Rev. Colin (Ed)(2006) Australian Fancy Pigeons National Book of Standards.

Kaynak: http://en.wikipedia.org/wiki/Oriental_Frill

Çevirisi: Hünkari seçici çifleştirme ile uzun yıllar boyunca geliştirilen fantezi güvercin cinsidir. Orijinal olarak özel olarak Manisa Sarayı'nda, Türkiye'de Osmanlı padişahlarına için yetiştirilmiş bir Türk güvercin ırkıdır.  Manisa, Türkiye'nin batısındaki eski bir Osmanlı kentidir. Hünkarilere vatanında Sultan Güvercini'de denir. Çeşitli renk ve işaretler varyasyonlar ayrılmıştır, Düz ve Kanat en çok bilinen varyasyonlarıdır.

Özgün form hala Orijinal Hünkari (Old Fashioned Oriental fırfır) olarak muhafaza ediliyor.


Site Hakkında  
  Değerli Güvercin Severler, Salihli Güvercin Sitesi, Bozalı (Karanfil), Hünkari, Karabaş, Posta, Mısıri, Azman, Saya, Süs ve Oyunlu güvercinlerin tanıtımına katkıda bulunan bir internet sitesidir. Festival resimleri ile Manisa bölgesi güvercin kültürünü tanıtmaya, kümes örnekleri ile temiz ve sağlıklı kümeslere özendirme, çeşitli resim galerileri ile nitelikli güvercin yetiştiriciliğine katkı sağlama amacındadır. Site Kuruluş:23.09.2007 Kurucu: Zir. Müh. Serkan Gündüz GÜNDÜZ TARIM MAKİNELERİ Sayaç free counters



 
Facebook beğen  
 
 
Beğen Sayfası  
   
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol